مقاله علمی-پژوهشی
فاطمه هاشم؛ سپهر قاضی نوری؛ رضا رادفر
دوره 21، شماره 53 ، مهر 1402، صفحه 45-62
چکیده
اهرم‌سازی فناوری از طریق عملیات میانجیگری و یا واسطه‌گری نوآوری باز ، ابزاری با ارزش در نوآوری باز و ایجاد قابلیت‌های تاثیرگذار در تکمیل زنجیره ارزش فرآیند نوآوری به‌شمار میایند. تسهیل و تسریع در پیچیدگی‌های بازار فناوری، نتیجه حضور موثر واسطه‌گران نوآوری است. با توجه به‌شکاف عمیق فناوری و چالش‌های فرآیندهای نوآوری در ایران ...
بیشتر
اهرم‌سازی فناوری از طریق عملیات میانجیگری و یا واسطه‌گری نوآوری باز ، ابزاری با ارزش در نوآوری باز و ایجاد قابلیت‌های تاثیرگذار در تکمیل زنجیره ارزش فرآیند نوآوری به‌شمار میایند. تسهیل و تسریع در پیچیدگی‌های بازار فناوری، نتیجه حضور موثر واسطه‌گران نوآوری است. با توجه به‌شکاف عمیق فناوری و چالش‌های فرآیندهای نوآوری در ایران و همچنین ضعف کارکردی این گروه از کارگزاران شبکه نوآوری در ایران، این مقاله در پی آن است که با تعیین عوامل تاثیرگذار در نقش و فعالیت واسطه‌گران نوآوری در پلتفرم نوآوری باز، و سطح بندی عوامل با استفاده از مدل ساختاری- تفسیری، راهکارهای اجرایی برای رفع شکاف ارتباطی و تقویت بازیگران نظام نوآوری ایران ارائه دهد.این پژوهش بنیادی و از طریق روش کیفی مبتنی بر تئوری داده بنیاد و نرم افزار MAXQDA، متغیرهای اثرگذار مشخص شدند. با تکنیک مصاحبه عمیق نیمه ساختار یافته با 13 تن از خبرگان آگاه در حوزه نظام نوآوری و مدیران شرکت های واسطه‌گر نوآوری و رسیدن به نقطه اشباع نظری، با استفاده از کدگذاری باز، محوری و انتخابی، موضوع تحقیق مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. الگوی پارادایمی حاصل براساس پدیده محوری(اثربخشی کارکرد واسطه‌گری نوآوری)، متاثر از شرایط علّی، زمینه-ای و متغیرهای مداخله‌گر، تعیین گردید و جهت تکمیل، و با اجرای فاز کمی، طی نظرسنجی از خبرگان، از طریق روش مدل‌سازی ساختاری-تفسیریISM، عوامل و متغیرهای تاثیرگذار، سطح بندی و استخراج مدل ساختاری-تفسیری و تحلیلMICMAC نسبت به تعیین متغیرهای نفوذپذیر و وابستگی‌های عوامل، صورت پذیرفت. نتایج تحقیق، مؤید نقش کلیدی فرهنگ نوآوری و ضرورت بلوغ درک توسعه فناوری، کاهش تولی‌گری دولت و تمرکز بر نیازهای فناورانه کشور از سوی بازیگران و نهادهای شبکه نوآوری به‌عنوان تاثیرگذارترین عامل در کارکرد بهینه واسطه‌گری نوآوری شناخته شد.
مقاله علمی-پژوهشی
محسن شفیعی نیک آبادی؛ ساسان شبانی
دوره 21، شماره 53 ، مهر 1402، صفحه 3-18
چکیده
در جهان امروز سازمان‌ها با تکانه‌ها و اختلالاتی چون؛ تغییر در سطح انتظارات مشتریان، تغییرات فناوری، تحریم‌های بین‌المللی و کمبود منابع مواجه هستند که هم بر تاب‌آوری سازمانی و هم بر انتخاب روش‌های انتقال فناوری تأثیرگذار می‌باشند. ازاین‌رو این پژوهش باهدف شناسایی مهم‌ترین مؤلفه‌های تاب‌آوری سازمانی با توجه به اهمیت روش‌های ...
بیشتر
در جهان امروز سازمان‌ها با تکانه‌ها و اختلالاتی چون؛ تغییر در سطح انتظارات مشتریان، تغییرات فناوری، تحریم‌های بین‌المللی و کمبود منابع مواجه هستند که هم بر تاب‌آوری سازمانی و هم بر انتخاب روش‌های انتقال فناوری تأثیرگذار می‌باشند. ازاین‌رو این پژوهش باهدف شناسایی مهم‌ترین مؤلفه‌های تاب‌آوری سازمانی با توجه به اهمیت روش‌های انتقال فناوری در شرکت‌های طراح و سازنده یراق‌آلات خطوط انتقال نیرو انجام‌شده است. تحقیق حاضر تحقیقی کاربردی با متغیرهای کیفی با داده‌های توصیفی پیمایشی و از منظر زمانی مقطعی است که با کمک ابزارهای گردآوری داده‌ها شامل مطالعات کتابخانه‌ای، پرسشنامه و مصاحبه و با بهره‌گیری از تکنیک گسترش عملکرد کیفیت با جامعه آماری متشکل از خبرگان و متخصصان صنعت و دانشگاه که به‌صورت غیر تصادفی و با استفاده از روش‌های قضاوتی-هدفمند و شبکه‌ای انتخاب شدند، انجام‌شده است. در این پژوهش پس از شناسایی مهم‌ترین عوامل تأثیرگذار بر انتخاب روش انتقال فناوری، رایج‌ترین روش‌های انتقال فناوری و مؤلفه‌های تاب‌آوری سازمانی، روابط و میزان ارزش روش‌های انتقال فناوری و مؤلفه‌های تاب‌آوری سازمانی با استفاده از ماتریس خانه کیفیت، شناسایی و مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفتند. طبق نتایج به‌دست‌آمده «ضرورت تملک فناوری» مهم‌ترین عامل تأثیرگذار در انتخاب روش انتقال فناوری، روش «مهندسی معکوس» بهینه‌ترین روش انتقال فناوری و «اعتماد بین بازیگران» تأثیرگذارترین مؤلفه تاب‌آوری سازمانی است.
مقاله علمی-پژوهشی
توسعه نوآوری
محمد جعفری؛ غلامرضا توکلی؛ علیرضا بوشهری
دوره 21، شماره 53 ، مهر 1402، صفحه 19-28
چکیده
خلق مشترک به‌عنوان فرآیندی شناخته می‌شود که در آن مشتری می‌خواهد نقش مهمی را باهدف بهبود محصولات و خدمات شرکت داشته باشد. دستیابی به خلق ارزش مشترک نیازمند یک تناسب ساختاری بین فعالیت‌های مشتری و فعالیت‌های فروشنده است. خلق ارزش دارای ماهیت مشارکتی و تعاملی است و اکنون ارزش فقط در تبادل و مبادله وجود ندارد بلکه در کاربرد و استفاده ...
بیشتر
خلق مشترک به‌عنوان فرآیندی شناخته می‌شود که در آن مشتری می‌خواهد نقش مهمی را باهدف بهبود محصولات و خدمات شرکت داشته باشد. دستیابی به خلق ارزش مشترک نیازمند یک تناسب ساختاری بین فعالیت‌های مشتری و فعالیت‌های فروشنده است. خلق ارزش دارای ماهیت مشارکتی و تعاملی است و اکنون ارزش فقط در تبادل و مبادله وجود ندارد بلکه در کاربرد و استفاده نیز هست. در تلاقی دیدگاه‌های نوظهور در مورد کارآفرینی و منطق S-D، یک فرآیند ایجاد فرصت شامل چهار مرحله متمایز اما متقابل و تکراری توسعه ارزش‌های پیشنهادی، انتقال گزاره‌های ارزش، استخراج و تعیین ارزش و تشکیل مجدد بازارها است. خلق ارزش به دلیل نقش کلیدی که در توسعه محصول و خدمات ایفا می‌کند عملاً به منبع عملکرد شرکت تبدیل‌شده و مصرف‌کنندگان به‌عنوان تعیین‌کننده و خالق ارزش و شرکت به‌عنوان شریک در نظر گرفته می‌شود. کاشت نوآوری به ایجاد منابع بالقوه شرکت جدید در فناوری جدید و برداشت نوآوری به ایجاد منابع جدیدی که در انتظار راه‌اندازی بازار در کوتاه‌مدت هستند می باشد. برای برداشت نوآوری، شرکت‌ها باید با مصرف‌کنندگان متوسط و نهایی، دولت‌ها، سازمان‌های غیردولتی، تأمین‌کنندگان و مؤسسات تحقیقاتی همکاری کنند. انتظار می‌رود محصولات یا خدمات به وجود آمده موردپسند بازار قرار گیرد، زیرا شرکت‌ها نظرات بازار را در فرایند نوآوری منعکس کرده‌اند. در کاشت نوآوری، شرکت‌های اقتصادی نوظهور باید مشارکت مصرف‌کنندگان بالقوه، دولت‌ها، سازمان‌های غیردولتی، مؤسسات تحقیقاتی و سرمایه‌گذاری‌های فناورانه را جلب کنند. فضای مجازی به کاشت‌کنندگان و برداشت‌کنندگان از اقتصادهای نوظهور امکان می‌دهد تا بر محدودیت‌های مکان و فرهنگ غلبه کنند و با حداقل سرمایه‌گذاری، شرکت‌ها می‌توانند با سهام‌داران مختلف در مرزها و مناطق زمانی خلق ارزش کنند.
